จงหยุดเถิด

ความขัดแย้งระหว่างประเทศเรียกว่าสงคราม

สงครามเริ่มด้วยการแก้ตัวของคนใดคนหนึ่งว่า “จะฆ่าก่อนเพื่อไม่ให้ถูกฆ่า”
สงครามสร้างกําไรให้กับร้านที่ขายเครื่องมือที่ใช้ในการฆ่าคน
เมื่อสงครามเริ่มต้นแล้วก็ไม่มีใครที่จะหยุดยั้งได้

สงครามเริ่มต้นง่ายๆแต่หยุดยั้งได้ยาก
สงครามไม่ได้สร้างความเจ็บปวดแค่ทหารแต่ยังสร้างความเจ็บปวดให้กับเด็กและคนแก่ด้วย
สงครามไม่ได้ทําให้เจ็บแค่ร่างกายแต่เจ็บถึงจิตใจ

หัวใจของเราเป็นของเราเอง
ใครๆก็ไม่อยากถูกบังคับ
ชีวิตของเราเป็นของเราเอง
ไม่อยากถูกใช้เป็นเครื่องมือของคนใดคนหนึ่ง

ทะเลที่กว้างใหญ่ไม่ได้มีไว้เพื่อสร้างค่ายทหาร
ท้องฟ้าที่กว้างไกลไม่ได้มีไว้เพื่อเครื่องบินรบ

อยากใช้หัวใจให้กําลังใจคนที่ได้รับบาดแผลมากกว่าจะเหยียบยํ่าซํ้าเติม

เราเรียนที่โรงเรียนไม่ได้เพื่อที่จะสร้างเครื่องมือที่ใช้ฆ่าคน
เราเรียนที่โรงเรียนไม่ได้เพื่อที่จะสร้างรายได้
เราเรียนที่โรงเรียนไม่ได้เพื่อที่จะทําตามคําสั่งใคร

ชีวิตของเรา ชีวิตของทุกคนเป็นสิ่งที่มีคุณค่า อยากจะคิด อยากจะพูดในเรื่องที่ชอบ
แต่ว่าสงครามก็ขัดขวางไม่ให้ทําอย่างนั้นได้

ดังนั้น
ฉันจะตะโกนบอกคนที่กําลังจะก่อสงครามว่า “จงหยุดเถิด”

กลุ่มรณรงค์เพื่อเสรีภาพและสันติภาพ มหาวิทยาลัยเกียวโต
Translation © 2015 Navaporn & Teruo